Miskraam

Miskraam: Het verloop

Bloedverlies is bij bijna elke vrouw het eerste verschijnsel van een miskraam. Meestal begint het met beetje bruine afscheiding of een beetje helder bloedverlies. Maar het kan ook meteen al om een flinke bloeding gaan. Doorgaans is er dan nog geen pijn of de pijn is gering.

Begeleiding na een miskraam

Na een miskraam mag je van je huisarts, verloskundige of gynaecoloog verwachten dat ze je (naast betrokkenheid) voldoende informatie geven. Dat is niet alleen nodig om je voor te bereiden op hetgeen er gaat gebeuren, maar ook als het zich opnieuw voordoet.

Geboorte van de vrucht

De miskraam zet door wanneer de pijn en het bloedverlies toenemen. De pijn is krampend, omdat de baarmoeder spier de vrucht eruit wil persen. Of je iets van de uitdrijving merkt, hangt vooral af van de grootte van de vrucht.

Lichamelijk onderzoek

Lichamelijk onderzoek moet vaststellen of er inderdaad sprake is van een (dreigende) miskraam of dat het bloedverlies een andere oorzaak heeft. Hier hoort meestal een inwendig onderzoek bij.

Curettage

In sommige gevallen wordt er bij een miskraam besloten tot een curettage. Meestal verloopt een miskraam spontaan, dus is medisch ingrijpen niet nodig. Je mag wel verzoeken om een curettage.

Afscheid nemen

Het zien van de vrucht na een miskraam is belangrijk voor de verwerking van het verlies. Gun je daar de tijd voor en vraag ook aan anderen om je die tijd te geven. Je hebt er recht op, om op een waardige wijze afscheid te nemen.

Rouwproces

Een miskraam is voor de meeste vrouwen (en hun partner) een zeer ingrijpende gebeurtenis, waarna een periode volgt die alle kenmerken van een echt rouwproces kan vertonen. Grofweg bestaat die uit een opeenvolging van ongeloof, ontkenning, opstandigheid en kwaadheid, die overgaat in wanhoop en verdriet.